A miña vida en galego
luns, 27 de xaneiro de 2020
domingo, 26 de xaneiro de 2020
Deportes
O Judo, ou camiño da xentileza / flexibilidade, foi creado polo mestre xaponés Jigorō Kanō en 1882, coñecido nese entón como Kano- Ryu- Jujutsu,e enriquecido polo mestre Kyuzo Mifune despois da morte de Jigoro Kano, período no que Mifune deulle a mellor técnica e elegancia coas que se lle coñece ata o día de hoxe. O mestre Kano recompilou a esencia técnica (lanzamentos, luxaciones, inmobilizacións, estrangulaciones, desarmamentos e golpes) e táctica (desprazamentos, posicionamentos, transicións, métodos de respiración, etc.) de dous das antigas escolas clásicas de combate corpo a corpo xaponés medievais, adaptándoas á simulación dun combate ( randori) en tempo real. Nótese que ata finais do s. XIX estas técnicas eran ensinadas sen entrar en combate activo, pois varias destas (como as luxaciones aos xeonllos, á cadeira, o pescozo ou á columna) considerábanse demasiado perigosas para ser incluídas nun formato deportivo. O mestre Kano experimento, seleccionou e estruturou as técnicas que podían aplicarse nun combate deportivo sen un alto risco de lesións.
https://es.wikipedia.org/wiki/Judo
O meu comentario:
https://es.wikipedia.org/wiki/Judo
O meu comentario:
O judo e un deporte que, aínda que quizais
non tan coñecido como o karate ou outras artes marciais, si que leva unha gran
cantidade de asistentes aos lugares onde celebra os seus trofeos. Ademais, eu,
como practicante deste deporte, creo que e un gran deporte que se se pode, nalgún
momento, e unha oportunidade moi boa o practicalo.
sábado, 25 de xaneiro de 2020
Pazos Galegos
Estes aloxamentos singulares son unha boa opción para facer turismo rural e coñecer Galicia.
Lendas, contos e poesías situaron aos pazos no centro da cultura galega. A orixe destas construcións remóntase aos castelos e fortalezas medievais. A súa arquitectura é moi característica, con portóns, patio, hórreos, pombais, xardíns e murallas.
Estas casas esténdense ao longo de toda Galicia, aínda que destacan as situadas en catro grandes vales: as históricas Mariñas da Coruña e Betanzos; o fértil val do Salnés; o Val do Ulla, preto da cidade de Santiago de Compostela; e o Val do Fragoso, na zona sur de Galicia. Tamén podemos atopar algúns nos pequenos vales da comarca de Ourense.
Unha bonita contorna natural envolve aos pazos, en cuxos xardíns apreciamos estanques e fontes entre árbores centenarias e coidadas arbustos.
Se vas realizar o Camiño de Santiago, se es un amante da natureza ou se apostas por un turismo alternativo sen renunciar á comodidade e a un equilibrio razoable entre a calidade e o prezo dos servizos ofrecidos, estas construcións dos séculos XVII e XVIII son unha opción ideal para aloxarche.
https://www.spain.info/es/reportajes/vivir_en_palacios_pazos_gallegos.html
O meu comentario:
Lendas, contos e poesías situaron aos pazos no centro da cultura galega. A orixe destas construcións remóntase aos castelos e fortalezas medievais. A súa arquitectura é moi característica, con portóns, patio, hórreos, pombais, xardíns e murallas.
Estas casas esténdense ao longo de toda Galicia, aínda que destacan as situadas en catro grandes vales: as históricas Mariñas da Coruña e Betanzos; o fértil val do Salnés; o Val do Ulla, preto da cidade de Santiago de Compostela; e o Val do Fragoso, na zona sur de Galicia. Tamén podemos atopar algúns nos pequenos vales da comarca de Ourense.
Unha bonita contorna natural envolve aos pazos, en cuxos xardíns apreciamos estanques e fontes entre árbores centenarias e coidadas arbustos.
Se vas realizar o Camiño de Santiago, se es un amante da natureza ou se apostas por un turismo alternativo sen renunciar á comodidade e a un equilibrio razoable entre a calidade e o prezo dos servizos ofrecidos, estas construcións dos séculos XVII e XVIII son unha opción ideal para aloxarche.
https://www.spain.info/es/reportajes/vivir_en_palacios_pazos_gallegos.html
O meu comentario:
Os pazos, unhas estruturas
dunha fama inferior a outras cousas propias de Galicia, pero que igualmente
bastante característica. A palabra pazo, de feito buscada na famosa wikipedia
fai directamente referencia a unha estrutura concretamente galega. Aínda que
non son un usuario habitual das visitas a pazos, algunha vez visitei algún e,
sinceramente, parécenme lugares moi bonitos que manteñen un pouco a esencia histórica
e rústica da nosa terra.
venres, 24 de xaneiro de 2020
Actriz
Cristina Castaño: “Como pelirroja era a rara; pero todo cambiou aos 18 anos”
0A actriz galega está de xira coa obra de teatro ‘Quen é o señor Schmitt?’ e en breve verémola, de castaña, na serie ‘ Toy boy’ de Antena 3
Cristina Castaño (Villalba, 1978) acaba de finalizar a rodaxe da primeira tempada da serie Toy boy, que se estreará proximamente en Antena 3. Pero o seu rostro está ligado á aloucada serie cómica A que se aveciña, onde durante sete anos interpretou á psicóloga Judith. O seu último papel no cinema foi na comedia Déixoo cando queira. A actriz pelirroja prestou a súa imaxe na presentación da guía de recomendacións posturales de Aquilea Pernas Lixeiras.
https://www.lavanguardia.com/gente/20190727/463706288002/cristina-castano-toy-boy-la-que-se-avecina-quien-es-el-senor-schmitt.html
O meu comentario:
0A actriz galega está de xira coa obra de teatro ‘Quen é o señor Schmitt?’ e en breve verémola, de castaña, na serie ‘ Toy boy’ de Antena 3
Cristina Castaño (Villalba, 1978) acaba de finalizar a rodaxe da primeira tempada da serie Toy boy, que se estreará proximamente en Antena 3. Pero o seu rostro está ligado á aloucada serie cómica A que se aveciña, onde durante sete anos interpretou á psicóloga Judith. O seu último papel no cinema foi na comedia Déixoo cando queira. A actriz pelirroja prestou a súa imaxe na presentación da guía de recomendacións posturales de Aquilea Pernas Lixeiras.
https://www.lavanguardia.com/gente/20190727/463706288002/cristina-castano-toy-boy-la-que-se-avecina-quien-es-el-senor-schmitt.html
O meu comentario:
Ademais de
"cousas vellas" como podería moita xente considerar a musical
tradicional ou as vilas monumentais, Galicia tamén ten o seu talento. Así como
Cristina Castaño, famosa por series como "A que se aveciña" ou
"Toy Boy", hai outras tantas actrices e actores que, aínda que
quizais non somos conscientes, son galegos así como esta, e fan papeis de gran
peso en series de nivel nacional e incluso internacional.
xoves, 23 de xaneiro de 2020
Música tradicional
A música tradicional galega mantén a súa esencia e evoluciona co tempo!
Unha das cousas máis representativas de Galicia é a súa música. O tempo avanza sen deterse e todo tende a evolucionar. Iso si, sempre resulta vital que aquilo que posúe a “alma” dun determinado lugar permaneza no tempo, pero que, tamén, saiba evolucionar sen perder a súa esencia.
Pois ben, a música galega actual mantén as súas orixes, coas modificacións e adaptacións pertinentes que requiren os novos tempos.
https://www.apintegamarela.com/musica-gallega-actual-grupos
O meu comentario:
Unha das cousas máis representativas de Galicia é a súa música. O tempo avanza sen deterse e todo tende a evolucionar. Iso si, sempre resulta vital que aquilo que posúe a “alma” dun determinado lugar permaneza no tempo, pero que, tamén, saiba evolucionar sen perder a súa esencia.
Pois ben, a música galega actual mantén as súas orixes, coas modificacións e adaptacións pertinentes que requiren os novos tempos.
https://www.apintegamarela.com/musica-gallega-actual-grupos
O meu comentario:
Así como o outro
dia falabamos de que a gastronomía galega era unha das cousas mais
representativas desta rexión, hoxe vamos falar un pouco sobre a musica, en
concreto, a musica tradicional galega. Por todos e sabido que Galicia ten unha
longa historia, dado que e un deses reinos antigos da península, daquelas cando
os reis católicos empezaron a súa conquista, este reino xa estaba ai. Pois esta
musica da que estamos a falar e unha musica que xa ven de épocas de aquel
tempo, unha musica recoñecida especialmente polo seu son a gaitas, pandeiretas
e diversos instrumentos propios desta nosa cultura.
mércores, 22 de xaneiro de 2020
Vilas Monumentais
AGaliza monumental preside a gran praza do bulicio peregrino e álzase na proa da cidade do mar. Refúxiase no colo verde do monte-atalaia dende onde contemplas a vila fermosa e tranquila, e no atrio da igrexa antiga e románica. Tamén é a fonte das ferventes augas… Faro que ilumina as tebras atlánticas… Cidade pétrea con rúas para o vagabundaxe… Círculo máxico e romano… Edificio maxestoso no que conflúen a espiral mística e a arquitectura do espírito… E o gran castelo que se alza sobre a vila medieval para presidir o val fértil.
https://galega.home.blog/2020/01/11/dia-4-vilas-monumentais/
O meu comentario:
https://galega.home.blog/2020/01/11/dia-4-vilas-monumentais/
O meu comentario:
A terra de Galicia
e desas terras que se coñecen por varias cousas. tanto pode ser a súa gastronomía,
o seu tempo frío, a súa paisaxe... hoxe falaremos da súa historia. Galicia e un
antigo reino da península ibérica que foi gobernado por diversos pobos polo
cal, así podemos dar explicacións a estas chamadas vilas monumentais, a súa
idade e historia fan delas un lugar a visitar se estas interesado na historia.
martes, 21 de xaneiro de 2020
Muller
O 11 de febreiro celébrase o Día internacional da muller e a nena na ciencia, e a iniciativa do mesmo nome, 11 de febreiro, quere axudar á visibilización do traballo das profesionais de carreiras STEM (acrónimo en inglés de ciencia, tecnoloxía, enxeñería e matemáticas) mediante unha serie de iniciativas por toda España. Buscan tamén contribuír á creación de roles femininos e a lograr a igualdade de xénero nos ámbitos científicos.
Muller tiñas que ser! recolle unha selección dalgúns dos descubrimentos e as achegas científicas que un conxunto de mulleres realizaron á ciencia ao longo de diferentes épocas da historia.
A exposición inclúe un apartado sobre mulleres científicas invisibles que, sendo as autoras de descubrimentos ou sendo colaboradoras decisivas neles, foron ocultadas polas súas parellas, os libros de historia ou as institucións,
https://www.cultura.gal/es/evento/41006/161/45789
O meu comentario:
Muller tiñas que ser! recolle unha selección dalgúns dos descubrimentos e as achegas científicas que un conxunto de mulleres realizaron á ciencia ao longo de diferentes épocas da historia.
A exposición inclúe un apartado sobre mulleres científicas invisibles que, sendo as autoras de descubrimentos ou sendo colaboradoras decisivas neles, foron ocultadas polas súas parellas, os libros de historia ou as institucións,
https://www.cultura.gal/es/evento/41006/161/45789
O meu comentario:
En veces
agradecese ver o avance da sociedade. Xa non so existe o dia da muller que oxalá
non teñamos que seguir celebrando este dia, dado que indica unha diferenza
social entre ambos os sexos. Pero ver como a muller ten un oco tamén na nosa
ciencia e de agrado a verdade, xa que como sempre, vemos que a xente recoñece,
ou fai que recoñece al menos que, tanto homes como mulleres, temos o dereito e
fixemos avances por esta sociedade, e este dia e o claro indicador.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)